Student - Wykładowca, przemyślenia na temat nauczania zdalnego

  W obecnej, tak niecodziennej sytuacji można dostrzec największą zaletę współczesnego świata; powszechna cyfryzacja daje możliwość kontynuacji zajęć, przeważnie formie mało odbiegającej od ich stacjonarnych wersji. Oczywiście co profesor to inne narzędzie realizacji dotychczasowych założeń, które można podzielić na dwa typy:

wideokonferencja 

• Google meet
• Skype

mniej lub bardziej zaawansowanego forum

• Google classroom
• Come kampus

Wideokonferencja według moich dotychczasowych doświadczeń najlepiej oddaje charakter normalnych zajęć, szczególnie że powszechnie używane narzędzia pozwalają na udostępnienie ekranu np. prezentacji, która zazwyczaj wspomaga prowadzony wykład.

  Jednakże istnieją przedmioty, które bazują na pojedynczych zadaniach, gdzie nie jest wymagana ciągła interakcja z wykładowcą. Dla takich przypadków dobrym narzędziem są platformy umożliwiające udostępnianie zadań, wraz z prostymi edytorami ich tworzenia. 

Najbardziej powszechnym jest Google Classroom gdzie istnieje możliwości przypisania zadania do konkretnych studentów, egzekwowanie terminów, oceny w tym dodawania komentarzy (szczególnie przydatne w ocenie dokumentów tekstowych). Natomiast sami uczniowie mają możliwość oddania pracy i podstawowej komunikacji tekstowej z profesorem, a i nawet publikacji własnych materiałów. Ogólnie dobrze on współgra z “meet”  i innymi aplikacjami Googla.

  Abstrahując od narzędzi i ich funkcji, istnieją dwa poważne problemy:

• zaangażowania, które jest zdecydowanie mniejszy gdy sala wykładowa została zamieniona na pokój studenta
• przeprowadzenie zajęć na kierunkach gdzie ćwiczenia wykraczają poza myszkę i klawiaturę, na przykład kierunki medyczne

Pierwszy jest kwestią indywidualną studenta czy wykładowcy, ale drugi stwarza problem w tym momencie niemożliwy do rozwiązania bez ingerencji w terminarz, co stworzy kolejne komplikacje wychodzące daleko poza sferę akademicką.

Stanisław Doda